Jeep Wrangler

Jeep Wrangler TJ (1996-2006)

Literami TJ określana była trzecia – produkowana w latach 1997-2006 – generacja Jeepa Wranglera – spadkobiercy pierwszego cywilnego modelu marki – CJ.
W przeciwieństwie do poprzednika w zawieszeniu – zamiast resorów piórowych – zastosowano sprężyny śrubowe, co poprawić miało komfort jazdy. Auto wyróżnia się również okrągłymi światłami przednimi (pierwsze Wranglery miały prostokątne), co miało być ukłonem w stronę Jeepa CJ.

Auto występowało wyłącznie jako dwudrzwiowy kabriolet (opcjonalnie z hardtopem). Pięciodrzwiowy Jeep Wrangler Unlimited pojawił się dopiero w kolejnej generacji (Unlimited był również limitowaną - przedłużoną, dwudrzwiową - wersją Wranglera TJ). W przeciwieństwie do modelu Cherokee, w ofercie Wranglera TJ nie było żadnego silnika Diesla. Wybór ogranicza się więc do benzynowych: 2,4 l, 2,5 l i – sześciocylindrowego – 4,0 l. Najbardziej godny uwagi jest ten ostatni, pali niewiele więcej niż pozostałe zapewniając zdecydowanie więcej ważnego w terenie momentu obrotowego. Wszystkie jednostki mają prostą konstrukcję (jak i całe auto), dzięki czemu świetnie nadają się do zasilania LPG.

Na rynku wtórnym królują wersje sprowadzone z USA, ale warto poszukać tych fabrycznie dostosowanych do europejskiego ruchu. Samochód oferowany by na Starym Kontynencie, nie trzeba więc martwić się chociażby wyskalowanym w milach licznikiem czy przeróbkami świateł. O standardowych usterkach trudno mówić – auto ma stricte terenowy charakter i awarie są po prostu „wliczone w koszty”. Przed zakupem wypada dokładnie skontrolować stan ramy (najlepiej opukując ją młotkiem) i karoserii, która dość szybko rdzewieje. Po zakupie – poza standardowym serwisem (rozrząd, olej) w pierwszej kolejności wypada wymienić olej w mostach napędowych (w autach „topionych” w błocie często dostaje się do nich woda). Nie przesadzajmy też z rozmiarem opon, bo terenowych liftingów nie wytrzymują często łożyska mostów i półosie!

Jeep Wrangler JK (2007-2016)

Wrangler JK pojawił się na rynku w 2007 roku. Wraz z nim w ofercie – po raz pierwszy w historii modelu – debiutowalo pięciodrzwiowe nadwozie (wersja Wrangler Unlimited). Dla zwiększenia komfortu jazdy na asfalcie w zawieszeniu zastosowano wahacze i amortyzatory (wcześniej były to resory piórowe). Ofertę jednostek napędowych uzupełnił - cieszący się dobrą opinią – wysokoprężny motor 2,8 l CRD występujący często z automatyczną przekładnią (średnie spalanie około 12 l/100 km). Trzeba pamiętać, że zmiany miały na celu „ucywilizowanie” modelu, a nie przemianę terenowej legendy w auto drogowe. Samochód wciąż kiepsko sprawdza się na asfalcie, jest trudny w prowadzeniu, ospały i paliwożerny. Podstawą konstrukcji Wranglera pozostaje solidna – zaprojektowana z myślą o terenowym wykorzystaniu – rama.