Skoda Octavia I 1.9 TDI 110 KM

Skoda Octavia I 1.9 TDI 110 KM

Skoda Octavia

Skoda Octavia to jeden z najważniejszych modeli w ofercie czeskiego producenta i prawdziwa lokomotywa sprzedaży. Samochód obficie czerpie z niemieckich rozwiązań technicznych (silniki, zawieszania, płyty podłogowe), oferując przy tym bardziej przystępne ceny.

I generacja Octavii debiutowała w 1996 roku, w 2004 na rynek weszła druga generacja tego modelu. Samochód ten produkowano aż do 2013 roku, gdy prowadzono Octavię III.

Skoda Octavia I

Octavia to pierwsza Skoda, która zaprojektowana została od podstaw w oparciu o niemiecką technologię. Zdecydowano się na odważne posunięcie. Na płycie podłogowej samochodu kompaktowego (Golfa IV generacji) zbudowano auto, które dzięki swoim wymiarom aspirować może do segmentu D.

Samochód wszedł do produkcji w 1996 roku i przetrwał w produkcji zaskakująco długo. W 2000 roku model ten poddano liftingowi, a gdy w 2004 roku rozpoczęła się produkcja Octavii II generacji, Octavię I przemianowano na Octavię Tour i produkowano jeszcze niemal do końca 2010 roku! W sumie więc ten model zjeżdżał z taśm produkcyjnych przez 14 lat!

Proste kształty i zachowawcza stylistyka przypadły do gustu wielu nabywcom, rozsądnie skalkulowana cena sprawiła, że w krótkim czasie Octavia stała się jednym z najlepiej sprzedających się aut tej wielkości. Wymiary zewnętrzne mogą jednak wprowadzić w błąd wielu zainteresowanych. Rozstaw osi wynoszący 2512 mm sprawił, że we wnętrzu, w pełni wygodnie czuć się będzie jedynie kierowca i pasażer przedniego fotela. Przestrzeń na tylej kanapie nie jest zbyt wielka, mało miejsca wygospodarowano zwłaszcza na nogi. Mankament ten Skoda nadrabia jednak ogromnym, jak na tę klasę, bagażnikiem. W wersji liftback jego pojemność wynosi 528 litrów (wersja dysponująca napędem 4X4 ma 428 litrów), kombi oferuje aż 548 litrów.

Octavia cieszy się opinią pojazdu bezawaryjnego, chociaż można mówić o kilku typowych dla tego modelu przypadłościach. Na rynku wtórnym dominują jednostki wysokoprężne. W ofercie było ich aż pięć (począwszy od 1,9 litrowego, pozbawionego sprężarki SDI o mocy 68 KM, a skończywszy na 130 konnym TDI). Silniki TDI słyną z długowieczności i niewielkiego apetytu na paliwo, ale dręczy je kilka usterek. Problemy często sprawia np. przepływomierz, w mocniejszych wersjach wyposażonych w pompowtryskiwacze, turbosprężarkę o zmiennej geometrii i dwumasowe koło zamachowe zdarzają się kosztowne usterki dwóch ostatnich. Znanymi przypadłościami są też uszkodzenie sterownika świec żarowych oraz modułu sterującego silnikiem. Dużą wadą silników TDI jest również głośna praca, która zwłaszcza na wolnych obrotach potrafi przyprawić o ból głowy. Trzeba też uważać na stosunkowo niewielki prześwit. W autach z silnikiem Diesla bardzo łatwo o uszkodzenie osłony pod silnikiem czy zarysowanie zderzaka o krawężnik.

Oferta jednostek benzynowych rozpoczynała się od silnika 1,4 l w dwóch wariantach mocy (60 KM i 75 KM) ale żadna z tych jednostek nie jest warta polecenia. Dobrym kompromisem między osiągami a zużyciem paliwa okażą się natomiast silniki 1,6 l o mocy 102 KM, która dodatkowo dobrze znosi traktowanie gazem. Amatorom większych emocji polecamy zwłaszcza doładowany 1,8 l. o mocy 150 KM (0-100 km/h w 8,4 s.), przy zakupie należy jednak pamiętać, że silnik wyposażony jest w turbosprężarkę, która przy nieumiejętnej eksploatacji szybko zastrajkuje. Zawieszenie, które zestrojono dość twardo, dobrze znosi stan polskich dróg. Przed zakupem samochodu z silnikiem benzynowym dobrze jest dokładnie przyjrzeć się mu od spodu. W niektórych egzemplarzach zdarzały się pęknięcia obudowy skrzyni biegów.

Częstą usterką jest również falowanie wolnych obrotów spowodowane niesprawnością silniczka krokowego. Zarówno końcówki drążków kierowniczych jak i tuleje metalowo-gumowe wymienia się dość rzadko. Więcej problemów sprawiają jedynie łączniki stabilizatorów. Do typowych usterek Octavii można też zaliczyć problemy z centralnym zamkiem i podnośnikami elektrycznie sterowanych szyb.

Ciekawą alternatywą dla osób mieszkających w górach, lub często poruszających się poza utwardzonymi drogami jest wersja, którą wyposażono dodatkowo w napęd 4X4. Rozdział momentu pomiędzy osiami odbywa się w oparciu o sprzęgło typy Haldex. W normalnych warunkach drogowych napęd przenoszony jest w całości na przednią oś. Jeśli elektronika wykryje uślizg kół, do 50% mocy przekazywane jest na koła tylne. Co ważne system nie sprawia w zasadzie żadnych problemów, działa też nadzwyczaj sprawnie.

Octavia 4X4 zadebiutowała w 1999 roku jako kombi, w 2001 roku ofertę uzupełnił model liftback. W ofercie dostępna była również usportowiona wersja RS, napędzana doładowanym silnikiem 1,8 l o mocy 180 KM. Poza niewielką usterkowością i ponadczasowym kształtem karoserii zaletą modelu jest też całkiem niezły poziom bezpieczeństwa. W testach przeprowadzonych przez instytut euroNCAP samochód uzyskał ocenę czterech gwiazdek za ochronę pasażerów dorosłych. Bardziej godne polecenia są egzemplarze wyprodukowane po modernizacji w 2000 roku, kiedy to znacznie poprawiła się m.in. jakość plastików we wnętrzu.