Fiat Punto

Fiat Punto I (1994-2000)

Punto to Samochód Roku 1995, który okazał się wielkim przebojem włoskiego producenta. Auto w tej wersji produkowano do 2000 roku.

Najstarsze egzemplarze narażone są na ataki rdzy, problem ten wyeliminowano w młodszy pojazdach. Silniki mogą gubić olej, trzeba uważać na przegrzewanie, co niesie za sobą przepalanie uszczelki pod głowicą. W szybki sposób zużywać może się sprzęgło, ponadto trzeba dbać o jakość przewodów zapłonowych. Układ wydechowy podatny jest na korozję.

Fiat Punto II (1999-2010)

Następca "kropki" pierwszej generacji pojawił się na rynku w 1999 roku. Zadanie postawione przed tym modelem nie było łatwe - miał co najmniej powtórzyć sukces Punto pierwszej generacji.

Z perspektywy czasu trzeba powiedzieć, że zadanie to zostało wykonane. Druga generacja Punto, chociaż nie pozbawiona wad, spotkała się z ciepłym przyjęciem na rynku i zasadniczo produkowana była aż do 2006 roku (trzy lata wcześniej samochód poddano liftingowi, modyfikacje dotyczyły głównie przedniej części nadwozia, gdzie pojawiły się np. nowe, większe światła oraz atrapa chłodnicy. Wyraźne zmiany odnajdziemy również we wnętrzu pojazdu - zmieniona deska rozdzielcza).

W 2006 roku z oferty wycofano samochody z mocniejszymi jednostkami napędowymi, pozostawiając jedynie najsłabszy, benzynowy silnik o mocy 60 KM i wysokoprężny o mocy 70 KM. Punto przemianowano na Punto Classic i w ten sposób auto przetrwało w produkcji... kolejne 4 lata.
Kres Punto Classic położyło dopiero wprowadzenie normy emisji spalin Euro5. To dobitnie świadczy o sukcesie, jaki odniósł ten model.

Fiat Punto II cierpi na awarie układów elektrycznych (pękające obudowy alternatora, awarie elektrycznego wspomagania kierownicy, cewek). Zdarzać mogą się wycieki oleju (głównie spod uszczelki pokrywy zaworów i miski olejowej, szczególnie w silniku benzynowym 1.2).

Trudów eksploatacji na polskich drogach nie znosi zawieszenie (z przodu klasyczna kolumna McPhersona, z tyłu - belka skrętna z wahaczami wzdłużnymi), głównie wahacze i końcówki drążków kierowniczych. Na szczęście naprawy nie są drogie (np. nie trzeba wymieniać wahaczy, wystarczy same tuleje metalowo-gumowe). Stosunkowo szybko może ulec zużyciu sprzęgło. Ceny części zamiennych są jednak niskie, ponadto bardzo szeroka jest oferta zamienników.

Wiele pojawiających się usterek to drobiazgi, które co prawda są dokuczliwe,
ale nie uniemożliwiają jazdy.

W zasadzie w Punto II mogą zdarzyć się tylko dwie poważniejsze usterki. Jedna z nich dotyczy układu wspomagania kierownicy - uszkodzeniu ulega czujnik jej położenia. W tej sytuacji należy omijać ASO szerokim łukiem, gdyż wg serwisów autoryzowanych należy wymienić kolumnę kierownicy! W rzeczywistości czujnik jest częścią wymienną, ale występuje wyłącznie poza ASO.

Zabezpieczenie antykorozyjne nadwozia jest bardzo dobre. Rdza atakuje właściwie tylko układ wydechowy. Występowanie korozji na karoserii świadczy więc o wypadkowej historii auta.

Przytrafić mogą się również usterki komputera sterującego wtryskiem paliwa (najczęściej w silniku 1.2 8V). Wymiana jest bardzo droga, ale są firmy, które potrafią komputer naprawić. Koszt to około 500 zł.

Uwaga na samochody po nauce jazdy! Punto tej generacji powszechnie wykorzystywane jest w ośrodkach egzaminacyjnych, co
powoduje, że powszechnie wykorzystywane jest również przez szkoły.

Oferta samochodów na rynku wtórnym jest bardzo bogata, a samochód cieszy się sporym powodzeniem wśród kupujących. Dominują samochody z ośmiozaworowym silnikiem benzynowym o pojemności 1.2. To prosta konstrukcja, w której nie ma się co zepsuć, a jej największą wadą jest nieco mała moc. Znacznie lepsze osiągi, przy niewiele większym apetycie na paliwo oferuje jednostka 16V o pojemności 1.2, natomiast już więcej pali silnik 1.4 16V. Samochody z tymi jednostkami są również znacznie lepiej wyposażone niż auta z bazowym silnikiem.

W Punto II montowano również jednostki wysokoprężne o pojemności 1.3 i 1.9 l. Lepszym wyborem będzie chyba mniejsza jednostka, która oferuje wysoką kulturę pracy i naprawdę niewielkie zużycie paliwa. Jednocześnie osiągi są niewiele słabsze.

Większa jednostka występowała początkowo w wersji bez turbo i bez wtrysku
common-rail (1.9 D). Paliła przeciętnie, ma słabe osiągi i jest głośna, natomiast bezawaryjność jest na bardzo wysokim poziomie - w tej prostej konstrukcji po prostu nie ma co się zepsuć.

Natomiast wersja z doładowaniem (1.9 JTD) została wyposażona w doładowanie i wtrysk wysokociśnieniowy oferując diametralnie lepsze osiągi i kulturę pracy. Niestety wyższy jest również koszt utrzymania - w tego typu dieslach zużywają się wtryski, turbosprężarka i dwumasowe koło zamachowe.

Na rynku wtórnym dominują egzemplarze z polskich salonów. Oczywiście większość była serwisowana w ASO (a co za tym idzie ma wypełnioną książkę serwisową) jedynie do końca okresu gwarancyjnego.

Fiat Punto III (2012-2016)

Punto III generacji zawdzięcza swoje przyjemne dla oka kształty słynnemu biuru stylistycznemu Giugiaro. Auto budowane jest w oparciu o płytę podłogową SCCS opracowaną przez Fiata wspólnie z koncernem General Motors. Na tej samej platformie powstawał m.in Opel Meriva B. Samochód zapewnia stosunkowo komfortowe warunki podróżowania niewielkiej rodzinie, jego mocną stroną jest również nieskomplikowana budowa i dobry dostęp do - w większości tanich - części zamiennych.